foto's bruiloft 2
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Alma
14 April 2009 | Ghana, Tamale
Lieve allemaal.
Hier de tweede serie foto's. Zo'n bruiloft is echt een immense belevenis die minstens drie dagen duurt. De eerste dag dus het daadwerkelijke feest met een bruid die minstens vijf outfits draagt. Die kleding heeft ze namelijk gekregen van familieleden en de prijs/kwaliteit geeft aan welke status men heeft. Het is daarom heel belangrijk dat de rest van familie en omstanders zien en weten welke outfit door wie geschonken is. Er zit dan ook een duidelijke rangorde in de volgorde van wat ze aantrekt. Aan het einde van de middag vertrekt de hele stoet naar het ouderlijk huis van de bruidegom - in dit geval een bouwvallig geheel wat erg in contrast stond met de rijkdom van zijn schoonouders...
Er was een ritueel waarbij de moeder van de bruid met een bakkie rondging bij de gasten om geld te bedelen. De symboliek is dat, hoe meer geld de gast geeft, hoe groter de waarde is van de bruid. Tja, daar sta je dan... we keken elkaar maar 's aan. Is het nou de bedoeling dat je je portemonnee leegt of gaat het om het gebaar? Lastig nog, die gebruiken en normen. Wanneer stoot je de gastvrouw voor het hoofd? In hoeverre beledig je de andere gasten door meer te geven dan degene die dichter bij het bruidspaar staan? Gelukkig had Hadji ons getreuzel in de gaten en fluisterde ze ons gehaast in het oor dat het niet om het bedrag gaat.. Toch wel fijn, zo'n Ghanese begeleidster die je door dit soort situaties loodst..
Wij dachten dat we met onze aanwezigheid bij de feestdag aan onze verplichtingen hadden voldaan, maar dat was niet helemaal waar. De dag erna moesten we mee met Hadji naar het huis van de bruidegom waar ook de bruid had geslapen. Zij zat, vermoeid na een zichtbaar korte nacht, in een kamer propvol kleine kinderen en zingende vrouwen die ervoor zorgden dat iedere gast een zakje water kreeg en een plastic beker "Porridge", uit een grote emmer midden in de kamer. Dit is een lauwe, groen-grijze dikke soort soep of pap die je kunt drinken en voor Ghanezen een traktatie is. Niet de misselijksten begonnen we dapper aan onze eerste teug... De misselijkheid nam vanaf dat moment grote vormen aan - ugh! Maar uit beleefdheid zagen we ons wel genoodzaakt de beker leeg te drinken. Met kleine teugjes - we hebben er twee urr gezeten. Het bleek later het meest misselijkmakende hapje voor mij te zijn van de hele Ghana-reis...!
Ontzettend leuk om jullie reacties te lezen!! We zijn nog steeds in Tamale; het vertrek vandaag werd eerst uitgesteld naar morgen, daarna naar overmorgen. Donderdag reis ik dus verder naar Bolgatanga waar ik mijn gastgezin ga ontmoeten. De hollandse voortvarendheid zit er nog behoorlijk in; ik wil niet wachten hier - ik wil door! Maar zo werkt het hier niet..
Komt vast nog wel goed met mij, Marija!! En Ludwien: ik heb je reactie ontvangen, hoor!
Veel liefs,
Alma
Hier de tweede serie foto's. Zo'n bruiloft is echt een immense belevenis die minstens drie dagen duurt. De eerste dag dus het daadwerkelijke feest met een bruid die minstens vijf outfits draagt. Die kleding heeft ze namelijk gekregen van familieleden en de prijs/kwaliteit geeft aan welke status men heeft. Het is daarom heel belangrijk dat de rest van familie en omstanders zien en weten welke outfit door wie geschonken is. Er zit dan ook een duidelijke rangorde in de volgorde van wat ze aantrekt. Aan het einde van de middag vertrekt de hele stoet naar het ouderlijk huis van de bruidegom - in dit geval een bouwvallig geheel wat erg in contrast stond met de rijkdom van zijn schoonouders...
Er was een ritueel waarbij de moeder van de bruid met een bakkie rondging bij de gasten om geld te bedelen. De symboliek is dat, hoe meer geld de gast geeft, hoe groter de waarde is van de bruid. Tja, daar sta je dan... we keken elkaar maar 's aan. Is het nou de bedoeling dat je je portemonnee leegt of gaat het om het gebaar? Lastig nog, die gebruiken en normen. Wanneer stoot je de gastvrouw voor het hoofd? In hoeverre beledig je de andere gasten door meer te geven dan degene die dichter bij het bruidspaar staan? Gelukkig had Hadji ons getreuzel in de gaten en fluisterde ze ons gehaast in het oor dat het niet om het bedrag gaat.. Toch wel fijn, zo'n Ghanese begeleidster die je door dit soort situaties loodst..
Wij dachten dat we met onze aanwezigheid bij de feestdag aan onze verplichtingen hadden voldaan, maar dat was niet helemaal waar. De dag erna moesten we mee met Hadji naar het huis van de bruidegom waar ook de bruid had geslapen. Zij zat, vermoeid na een zichtbaar korte nacht, in een kamer propvol kleine kinderen en zingende vrouwen die ervoor zorgden dat iedere gast een zakje water kreeg en een plastic beker "Porridge", uit een grote emmer midden in de kamer. Dit is een lauwe, groen-grijze dikke soort soep of pap die je kunt drinken en voor Ghanezen een traktatie is. Niet de misselijksten begonnen we dapper aan onze eerste teug... De misselijkheid nam vanaf dat moment grote vormen aan - ugh! Maar uit beleefdheid zagen we ons wel genoodzaakt de beker leeg te drinken. Met kleine teugjes - we hebben er twee urr gezeten. Het bleek later het meest misselijkmakende hapje voor mij te zijn van de hele Ghana-reis...!
Ontzettend leuk om jullie reacties te lezen!! We zijn nog steeds in Tamale; het vertrek vandaag werd eerst uitgesteld naar morgen, daarna naar overmorgen. Donderdag reis ik dus verder naar Bolgatanga waar ik mijn gastgezin ga ontmoeten. De hollandse voortvarendheid zit er nog behoorlijk in; ik wil niet wachten hier - ik wil door! Maar zo werkt het hier niet..
Komt vast nog wel goed met mij, Marija!! En Ludwien: ik heb je reactie ontvangen, hoor!
Veel liefs,
Alma
-
14 April 2009 - 17:08
Vincent:
Wow, zoiets is wel heel speciaal om te zien. Zo te zien past alles als gegoten. mooie foto ook! -
14 April 2009 - 17:09
Vincent:
How Colorful! -
14 April 2009 - 18:15
Marija:
Heeeeeeeee technisch mirakel, wat GEWELDIG om jouw foto´s te zien, hier in Nederland, honderden kilometers van je vandaan en dus zo dichtbij op deze manier! Blij te lezen dat je er (net als ik) 100% vertrouwen in hebt dat het helemaal goedkomt met je :-)
Super om je verhalen en foto´s te zien, en dat al zo snel. Geniet, geniet en geniet. Maar dat doe je nu al, zie ik: goed zo. Ik zal je ook per reguliere post eea versturen. Heeeeeel veel liefs, Marija -
14 April 2009 - 19:53
Tanja:
Hallo Alma,
ontzettend leuk om je berichtjes te lezen over je eerste indrukken in Ghana. Spannend allemaal hoor! Donderdag dus eindelijk naar Bolgatanga.. Meteen de eerste echte geduldtest dus.
Hartelijke groeten van je 'Ontmoet Afrika-genoot' (en toekomstige YHF-collega) Tanja -
15 April 2009 - 06:39
Sabine:
Mooie foto's, dat helpt wel bij het inleven. Staat je goed ook, zo'n feestgewaad ha!
Jij zelfs ongeduldig?
kus,
Sabine -
15 April 2009 - 07:30
Wouter Ribbels:
Hallo Alma,
of je nog weet wie ik ben, ik weet dat niet zeker meer.
Dat ik je mail - en ondertussen geniet van je eerste Ghanese stappen en avontuur is mooi meegenomen- heeft te maken met het volgende.
Als ik het goed heb deed jij in het najaar van 2002 een koor-/zangcursus in Amsterdam bij Aad Veldhuis.
En werkte jij toen bij Unique.
Wij hebben toen nog een keer een gesprek gehad voor eventueel een opdracht.
De reden dat ik je hierover benader, heeft te maken met het UWV en gedoen met zelfstandigen die deels in de WW zaten. Daar hoorde ik ook toe.
In Nederland is hier nu van alles mee aan de gang.
Daarvoor benader ik nu allerlei mensen en opdrachtegevers en organisaties waar ik in die tijd mee te maken heb gehad.
Zo ook jij vanwege een mogelijke opdracht. Graag hoor ik meer van je en als je dat lukt voordat jij morgen = donderdag weer verder reist naar je gastgezin (wat een mooi avontuur trouwens, wat voor soort project ga je aan meewerken?), vind ik dat geweldig natuurlijk!
Alvast veel dank en tot verder mails.
Mijn mailadres: wout.ribbels@planet.nl
Dank dank,
vriendelijke groet,
Wouter
-
15 April 2009 - 07:31
Linda:
Hee meisie,
Ik had je link naar waarbenjij.nu niet... heb me suf gezocht... maar eindelijk gevonden.
Leuke foto's en flink aanpassen als ik het zo lees. Meteen maar de westerse stiptheid (ons sterke maar ook zwakke punt) laten varen.... Herken daar wel een boel in... en echt het went.
Insha alah... als god het wil, staat de bus er morgen en kan je lekker doorreizen.
Kus... lin -
15 April 2009 - 09:59
Annemiek:
wat een prachtige foto's - zit er nog een privelesje djembe in?? -
15 April 2009 - 10:05
Chahrazad:
Hey Alma,
Leuk te lezen dat je hartstikke naar je zin hebt. En de fotos zijn geweldig. Leuk hoor zo een jurk bij je....hahaha
Geniet van je tijd daar. En probeer gewoon met hun ritme mee te gaan.
Veel liefs, Chahrazad -
15 April 2009 - 10:07
Mirella:
Hee Alma,
Party,party, dit soort feestjes zijn wel aan jou besteed. Mooie foto's, maar nu alleen die bus nog.....Wat was het woord voor 2009 ook alweer...
Veel plezier verder en we blijven je volgen hoor!
Vele groeten van Mirella -
15 April 2009 - 11:03
Tine:
Ik heb genoten van je foto's heel goed en goed overgekomen ben benieuwd naar je gastgezin, Mam -
15 April 2009 - 17:55
Marija:
Lieve Toos,
Wilde je nog even bedanken voor je superlieve mail, kwam op het juiste moment! Tot mails/schrijfs, aangezien je nu tot en met vrijdag in Tamale zit. Ik zou zeggen: bouw zelf een feestje om de mensen en gebruiken te leren kennen en je hollandse daadkracht kwijt te kunnen.
Liefs, Marija -
15 April 2009 - 19:45
Paola:
Jou staat ook alles!!Leuk hoor om je zo te volgen. Ik zal voor je duimen dat het bussie nou echt vertrekt morgen....ik hoop wel dat het internet in Bolgatanga net zo goed is als waar je nu bent zodat we niets hoeven te missen!!
Liefs xxx -
15 April 2009 - 19:53
Mark:
Prachtig! En de Ghanezen zien er ook goed uit. Doet me denken aan het gedicht 'Als je goed om je heen kijkt zie je dat alles gekleurd is'. Vraag me af hoe het ruikt en hoort...
Liefs -
16 April 2009 - 08:32
Je Lieve Zoon Steven:
ey man , ik ben blij dat je het naar je zin hebt. die foto,s zijn leuk , ik hoop dat ze een beetje aardig zijn voor me moedertje daar in dat gastgezin mja dat zal wel goedkomen met jou caracter . ik hou van je mam hou me op de hoogte xxxxxx
steven -
17 April 2009 - 16:04
Roél:
Staat je leuk hoor die kotomisi(kleding surinaams).
wat een belevenis, maar ik denk wel erg spontaan en leuk.Geniet maar heerlijk -
18 April 2009 - 14:21
Martine:
Lieve Alma,
We zijn oma en opa!
Vrijdag 17 april om 20.15
is Faysel geboren 3620 gram.
Celine heeft het heel zwaar gehad in het begin,en heeft een ruggeprik gekregen,daarna was het wel heel relaxt,alleen heeft de baby in het vruchtwater gepoept en waarschijnlijk naar binnen gekregen,nu heeft hij een infectie en krijgt antibiotica,hij moet tot dinsdag in het ziekenhuis blijven.
Maar het komt allemaal wel goed.
Ik hoop snel weer iets van je te lezen over je grote avontuur!
Liefs Martine
-
18 April 2009 - 18:37
Tante Kinny:
Lieve Alma, Wat ontzettend leuk, dat je iedereen kan laten meeleven met je machtige reis!!
Je beschrijft het zo goed, dat we helemaal mee kunnen leven....
Ik hoop, dat we deze zomer nog naar Nederland kunnen komen en je dan weer in levende lijfe mee kunnen maken.
Love and kisses.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
