..En toen was er Licht...
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Alma
14 Juli 2009 | Ghana, Winneba
Lieve mensen.
Barack werd ingevlogen - en de zon was daar..! Vanaf het strand van mijn resort heb ik samen met de Amerikanen vrolijk staan te zwaaien toen zijn helikopter vlak over onze hoofden terug vloog naar Accra. Tja, dichter bij de president van de Verenigde Staten (en die van Ghana niet te vergeten!) zal ik nooit komen vrees ik. Tenzij er nog een onvoorziene en geweldige carrieremove voor me in het verschiet ligt, maar die onzekerheid grenst wel erg dicht aan onwaarschijnlijkheid, haha! Toch was het helemaal een beetje emotioneel om op de TV die charismatische president en al die verschrikkelijk blije Ghanezen tezamen in "mijn" Ghana te zien - wetende dat-ie maar een kwartiertje verderop was..! Over de redenen kun je discussieren, maar de Amerikanen constateerden - enigszins cynisch na twee perioden Bush - dat er wel ergens olie gevonden zal zijn..
Die Amerikanen waren overigens met zo'n 4 families en allemaal al tientallen jaren in grensland Burkina Faso werkzaam als missionaris. Prachtig om hun verhaal te horen en wat ze beweegt om dit werk te doen. De schatjes boden me gisteren zelfs een lift aan naar Winneba en hebben me helemaal tot voor de deur van de Lodge gebracht... Misschien gaf de doorslag dat ik zo enthousiast meedeed met het "goede-reis-gebed" in de auto, vlak voor we vertrokken, ik weet 't niet. Maar ik vond 't erg prettig om niet met 3 grote tassen 3 keer over te hoeven stappen.
Winneba is een klein vissersplaatsje zo'n 25 km voor Accra. Het hotelletje is leuk en ligt wat afgelegen en heerlijk rustig. Aan de ene kant van m'n kamer kijk ik uit over de lagune, aan de andere kant over de Atlantische oceaan. Het is fijn om vanuit de beslotenheid en afgeslotenheid van een resort weer in de bewoonde wereld te zijn - gewoon, tussen de hier levende en werkende Ghanezen. Heb alweer een paar leuke gesprekken gehad en interessante verhalen mogen aanhoren. Daar zitten de Ghanezen helemaal niet mee - ze spreken je gewoon aan voor een praatje, zonder bijbedoeling of "iets te willen". Velen willen je telefoonnummer, niet om te bellen maar naar mijn gevoel meer om te verzamelen. Soms zit er ook een vleugje hoop bij dat je ze misschien kunt helpen - aan werk bijvoorbeeld - omdat ze ervan uitgaan dat een blanke meer conecties heeft. Als je hier van school komt en geen netwerk (lees:familie) hebt, is de kans dat je een baan vindt erg klein - hoe goed je cijfers ook zijn. Dat maakt wel iets bij je los, die persoonlijke verhalen en het liefst zou ik ze soms ook willen helpen. Maar ja, in drie dagen kun je niet veel uitrichten. Het vertrouwen dat God over hun lot beschikt is overigens erg groot, wat weer vaak tot een berustende houding leidt. Ik zeg dan maar steeds dat God hen OOK hun talenten heeft gegeven en het vermogen daar zelf ook iets mee te doen.
Inmiddels ben ik de malaria weer voorbij en voel ik me weer kiplekker. De komende dagen ga ik de plaatsjes hier in de buurt bekijken, lekker veel wandelen en vermaak ik me dus nog prima!
Lieve groet,
Alma.
Barack werd ingevlogen - en de zon was daar..! Vanaf het strand van mijn resort heb ik samen met de Amerikanen vrolijk staan te zwaaien toen zijn helikopter vlak over onze hoofden terug vloog naar Accra. Tja, dichter bij de president van de Verenigde Staten (en die van Ghana niet te vergeten!) zal ik nooit komen vrees ik. Tenzij er nog een onvoorziene en geweldige carrieremove voor me in het verschiet ligt, maar die onzekerheid grenst wel erg dicht aan onwaarschijnlijkheid, haha! Toch was het helemaal een beetje emotioneel om op de TV die charismatische president en al die verschrikkelijk blije Ghanezen tezamen in "mijn" Ghana te zien - wetende dat-ie maar een kwartiertje verderop was..! Over de redenen kun je discussieren, maar de Amerikanen constateerden - enigszins cynisch na twee perioden Bush - dat er wel ergens olie gevonden zal zijn..
Die Amerikanen waren overigens met zo'n 4 families en allemaal al tientallen jaren in grensland Burkina Faso werkzaam als missionaris. Prachtig om hun verhaal te horen en wat ze beweegt om dit werk te doen. De schatjes boden me gisteren zelfs een lift aan naar Winneba en hebben me helemaal tot voor de deur van de Lodge gebracht... Misschien gaf de doorslag dat ik zo enthousiast meedeed met het "goede-reis-gebed" in de auto, vlak voor we vertrokken, ik weet 't niet. Maar ik vond 't erg prettig om niet met 3 grote tassen 3 keer over te hoeven stappen.
Winneba is een klein vissersplaatsje zo'n 25 km voor Accra. Het hotelletje is leuk en ligt wat afgelegen en heerlijk rustig. Aan de ene kant van m'n kamer kijk ik uit over de lagune, aan de andere kant over de Atlantische oceaan. Het is fijn om vanuit de beslotenheid en afgeslotenheid van een resort weer in de bewoonde wereld te zijn - gewoon, tussen de hier levende en werkende Ghanezen. Heb alweer een paar leuke gesprekken gehad en interessante verhalen mogen aanhoren. Daar zitten de Ghanezen helemaal niet mee - ze spreken je gewoon aan voor een praatje, zonder bijbedoeling of "iets te willen". Velen willen je telefoonnummer, niet om te bellen maar naar mijn gevoel meer om te verzamelen. Soms zit er ook een vleugje hoop bij dat je ze misschien kunt helpen - aan werk bijvoorbeeld - omdat ze ervan uitgaan dat een blanke meer conecties heeft. Als je hier van school komt en geen netwerk (lees:familie) hebt, is de kans dat je een baan vindt erg klein - hoe goed je cijfers ook zijn. Dat maakt wel iets bij je los, die persoonlijke verhalen en het liefst zou ik ze soms ook willen helpen. Maar ja, in drie dagen kun je niet veel uitrichten. Het vertrouwen dat God over hun lot beschikt is overigens erg groot, wat weer vaak tot een berustende houding leidt. Ik zeg dan maar steeds dat God hen OOK hun talenten heeft gegeven en het vermogen daar zelf ook iets mee te doen.
Inmiddels ben ik de malaria weer voorbij en voel ik me weer kiplekker. De komende dagen ga ik de plaatsjes hier in de buurt bekijken, lekker veel wandelen en vermaak ik me dus nog prima!
Lieve groet,
Alma.
-
14 Juli 2009 - 13:49
Eva:
Gelukkig ben je -net als het weer- opgeknapt en kun je van de laatste indrukken genieten en heerlijk relaxen (?)
Dit was vast je laatste update, ik durf nu ook geen kaarten meer te sturen want die zul je denk ik niet meer ontvangen. We zullen tijdens de bouwvakborrel een biertje op een voorspoedige terugreis voor je drinken, misschien zelfs wel 2 ;-)
Tot snel, zonnige groet vanaf het Keern!
Eva -
14 Juli 2009 - 13:57
Marianne:
Ha, die schoonzus weer even leuk,zo'n berichtje en als ik U was zou ik een boek schrijven.
Nog enkele daagjes voor je Nederlandse bodem gaat betreden.
Helaas ben ik niet in de gelegenheid om je te verwelkomen op schiphol maar zal je in de aankomende weken zeer zeker zien.
dit zal ongetwijfeld het laaatste bereichtje zijn,al weet je het maar nooit met jou.
Heel veel liefs en zeer goede vlucht zaterdag,KNUFFFFFF Marianne
-
14 Juli 2009 - 14:27
Jean:
Alma,
Je bent stoer!
Zal je columns straks missen.
sus -
14 Juli 2009 - 14:52
Mirella:
Hoi Alma,
Wat is de tijd voorbij gevlogen! Hartelijk dank voor al je mooie verhalen, ik heb ervan genoten. Ik wens je een goede terugreis en we spreken elkaar snel!
Hartelijke groetjes Mirella -
14 Juli 2009 - 21:45
Paola:
Kom nou maar terug hoor......'t is mooi geweest!!! hahahaha Maar ondertussen nog héél even doorgenieten van deze superherinnering in spé...ben trots op je meissie, je hebt het volbracht en je niet laten intimideren door malaria en andere narigheden, wat stond er toch ook weer op de sokkel van Jan PieterszoonCoen op de Rode steen...ga volgende week maar even checken, die spreuk is voor jou bestemd!!
Goede vlucht voor later en tot heel gauw!
Liefs xxx -
15 Juli 2009 - 06:53
Linda:
Hee meisie,
Nog een paar dagen... we vroegen ons af of je dan gewoon weer lekker in je oude huisje zit.... Kom als je even herkennisgemaakt hebt met Mark ff buurten om alles te horen van je avonturen.
Doe voorzichtig, geniet en tot later.
lin -
15 Juli 2009 - 08:05
Martine:
Gelukkig dat je nog een paar lekkere dagen hebt als afsluiting.
Ben benieuwd hoe je er uitziet,of je veranderd bent na wat je allemaal hebt meegemaakt!
XXXMartine,Carel,Celine en Faysel
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
